4 σκελίδες σκόρδο
4 φέτες μπαγιάτικο άσπρο ψωμί (ψύχα)
3/4 φλ. ελαιόλαδο
2 κ. σούπας ξύδι
>> >> λεμόνι
αλάτι, πιπέρι
Μουσκεύω το ψωμί σε νερό > 20’και το στίβω καλά. Καθαρίζω το σκόρδο και το κοπανίζω σε ξύλινο γουδί με αλάτι και λίγες σταγόνες ξύδι. Προσθέτω το ψωμί και δουλεύω σε μίξερ ή στο γουδί το μίγμα, προσθέτοντας λίγο-λίγο εναλλάξ λάδι
και λεμoνόξυδο, μέχρι να γίνει λεία κρέμα. Στο τέλος προσθέτω αλατοπίπερο και δουλεύω λίγο ακόμα.
Αν η σκορδαλιά γίνει πολύ πηχτή, την αραιώνω προσθέτοντας λίγο νερό. Αν γίνει αραιή, την σφίγγω προσθέτοντας λάδι.
Σερβίρεται σε μπωλ και μπορεί να διακοσμηθεί με ελιές μαύρες ή και καρύδι ψιλοκομμένο.
Διατηρείται στο ψυγείο, σεπασμένη με διάφανη μεμβράνη. Καλό είναι να έχει μείνει μια μέρα στο ψυγείο πριν σερβιριστεί.
-Μπορώ να αντικαταστήσω το μισό ή όλο το ψωμί με (2-4 αντίστοιχα) πατάτες,
βρασμένες καλά και λιωμένες με το πηρούνι σαν πουρέ, χωρίς σβόλους (να βράσουν καλά και να τις λιώσω πριν κρυώσουν).
-Προσοχή, όχι πολύ λάδι.
-Με το ψωμί η σκορδαλιά γίνεται πιό νόστιμη, με την πατάτα πιό απαλή, λεία και άσπρη.
-Συνοδεύει μπακαλιάρο ή γαλέο τηγανητό, ψαροκροκέτες, ψάρι βραστό, παντζάρια, βλήτα, αγγινάρες, τηγανητές μελιτζάνες ή κολοκυθάκια κλπ.
Μια φορά το χρόνο τρώω σκορδαλιά κύριε Κώστα, αλλά με τη συνταγή που προτείνεται την ευχαριστιέμαι!
Πάνο εννοείς προφανώς με τον παραδοσιακό μπακαλιάρο, την 25η Μαρτίου. Έστω και για μια φορά το χρόνο αξίζει ! Όμως κακώς δεν την τρώμε συχνότερα. Ταιριάζει ακόμα και με μπριζόλες, ψητά κρέατα κλπ.